Lieve E&M,
Wat een dag… wat een feest. En wat een voorrecht om hier als opa van M te mogen spreken. Ik kijk naar jullie en zie twee jonge mensen die er prachtig uitzien, stralend van liefde en verwachtingen.
Maar ik kijk ook met de ogen van iemand die ietsje langer meeloopt – iemand die weet dat liefde niet alleen iets is om te voelen, maar zeker ook iets is om te doen.
Ik moest denken aan een citaat van Stanley Hauerwas, een Amerikaanse filosoof, die scherpzinnig en tegelijkertijd een tikje ondeugend is. Hij zei:
“We weten nooit met wie we trouwen; dat denken we maar.
De voornaamste uitdaging van het huwelijk is leren hoe je moet houden van en zorgen voor de vreemde met wie je getrouwd blijkt te zijn.”
Nou, das een uitspraak waar je wel even wakker van ligt…
Je denkt misschien: `Wat een onzin, die uitspraak ´;
immers : ’Ik ken haar door en door!’
Of: “Hij is helemaal van mij!
Door de tijd heen groei je samen op en ook ieder voor zich
Toch kun je ineens tegenover iemand zitten, die een ontbijt van worteltje en sperziebonen eet, rare sokken draagt of enthousiast wordt van een sollicitatiebrief voor een RI&E-functie in Nigeria.
En toch… juist in dat “vreemd worden aan elkaar” zit iets moois verborgen.
Het loslaten van het “ik” en kiezen voor het “wij”.
“Wat kan ik geven?”; wat heb ik gekregen waar ik van kan geven
Man en vrouw mogen elkaars tegenover zijn
Aan Kerkvader Augustinus wordt het volgende toegeschreven:
Amo volo ut sis (fonetisch: AH-moh WOH-loh oot sees), hetgeen betekent: ik heb lief, ik wil dat jij bent.
Dat zongen we vanmiddag, lied 710: ‘ Zegen om de ander tot zegen te zijn’.
Het is de Goddelijke liefde welke wij als mens, omdat we mens zijn, niet altijd kunnen bereiken maar er wel naar kunnen streven.
En precies daarin zit de kracht van het huwelijk. In het elke dag opnieuw zeggen:
“Ik kies voor jou. Niet alleen omdat ik van je hou, maar omdat ik besloten heb van je te houden.”
En uiteindelijk word je samen iets wat je nooit in je eentje had kunnen zijn.
Misschien ontstaat er soms wel eens een scheurtje in wat je wilde of waar je van droomde.
In Japan bestaat er een bijzondere kunstvorm: Kintsugi;
hierbij wordt gebroken aardewerk niet weggegooid maar met zorg en aandacht hersteld; niet onzichtbaar maar met goud; als symbool voor een waardevolle verbinding.
Over verbinding gesproken.
Jullie staan op het punt de eerste berg te beklimmen; de eerste berg die bestaat uit een carrière, huisje, boompje, beestje en allerlei andere aardse geneugten; zal ik maar samenvattend zeggen.
Natuurlijk ligt er in jullie nieuwe woning een bijbel, de catechismus, de Dordtse leerregels en wellicht het meesterwerk van kerkvader Augustinus, de Stad van God.
Het boek wat oma en ik hebben meegebracht voor jullie draagt de titel De Tweede Berg.
Misschien komt de inhoud van dit boek te vroeg, in deze levensfase van jullie; maar je bent nooit te jong om het tot je te nemen.
Dus, lieve E&M:
Blijf nieuwsgierig naar elkaar.
Blijf lachen. Ook als de ander niet snapt waar je om lacht.
En als je op een dag naast elkaar op de bank zit, in stilte, met een kop thee en een dekentje, en je denkt:
“Wie is deze vreemde naast mij?”
Glimlach dan, en herinner je:
“Ik heb hem of haar niet gekozen omdat ik alles wist.
Maar omdat ik geloofde dat liefde het waard is om vol te houden.”
Uit liefde hou je de ander vast, soms letterlijk en vaak ook figuurlijk: het delen met elkaar wat je bezighoudt; elkaar de ruimte geven om zich te laten zien, elkaar aan durven spreken.
Die openheid wensen wij jullie toe en soms vraagt dat om sterke argumenten maar vaker vraagt dat de moed van jullie beiden om de ander te horen en je te laten aanspreken.
God zegene jullie huwelijk met vreugde, met genade en met veel humor.
Aansluitend op de uitspraak: ‘ Amo volo ut sis’ draagt oma het volgende gedicht voor:
Warmte, een woonplaats
Liefde en het besef
van liefde daartussen bouwen
mensen een warmende woonplaats
En sprekende zeggen ze: liefste
open je ogen nu langzaam en eet
Ik heb het licht voor je aangesneden
Of: open je ogen niet drink nu het donker
Ik heb de nacht voor je omgekocht
Want liefde en het besef
van liefde daaraan ontsteken
ogen en stemmen hun licht
Daarin ontbloeien de lippen
Daaruit ontstaat het gedicht